Archiwalne 2014

XXIII OGÓLNOPOLSKIE FORUM KOBIET LUTERAŃSKICH
Albowiem Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju. (1 Kor 14,33)

Gdy my – kobiety – mówimy o porządku, w pierwszej kolejności myślimy o ładzie (lub nieładzie) naszego mieszkania, o pościeranych (lub nie) kurzach, uporządkowanych półkach i wyprasowanym stosie prania. Tymczasem porządek lub jego brak odnosi się przede wszystkim do sfery ducha i duszy, bo w nich panująca harmonia rzutuje na uporządkowane zewnętrze.
Jak przekłada się ów ład człowieka na jego dzień powszedni? Jak koresponduje z zaproponowanym wersetem na tegoroczne hasło Ogólnopolskiego Forum Kobiet Luterańskich, które odbyło się w dniach 19-21 września w Warszawie? Otóż jednoznaczne stwierdzenie, iż Bóg nie jest Bogiem nieporządku, jak chcą inne tłumaczenia: zamętu lub nieładu, lecz pokoju, wyraża myśl, która porządkuje nasze myślenie i życie oraz rzutuje na zasadność istnienia katechizmów! I tak – w roku, wedle porządku  kościelnego poświęconego katechizmom – odnajdujemy uporządkowanie i wyznaczony przez nie rytm codzienności, funkcjonowania rodziny,  społeczeństwa, Kościoła – jako coś, co jest konieczne  i  darzące pokojem.  50 kobiet z różnych stron Polski przyjrzało się temu zagadnieniu na nowo i  to z własnej perspektywy…
Reprezentowane były parafie: Biała, Cieszyn, Elbląg, Goleszów, Grudziądz, Jastrzębie, Jaworze, Koszalin, Lublin, Łódź, Mikołów, Orzesze, Radom, Szczecin, Tomaszów Mazowiecki, Tychy, Ustroń, Warszawa, Wodzisław, Zabrze, Żyrardów. .Bogaty program uwzględniał różne przestrzenie życia, od wizyty w Ewangelickim Duszpasterstwie Wojskowym począwszy, gdzie pani komandor Bożena Szubińska opowiedziała o udziale polskich kobiet w Armii, a Biskup Wojskowy ks. Mirosław Wola urządził Forumowiczkom przedpromocję książki „W służbie Wojsku Polskiemu na przestrzeni dziejów”, poprzez radosny wieczór integracyjny prowadzony przez parafianki ze Szczecina, wysłuchanie arcyciekawego wykładu ks. Dariusza Dawida na temat: Ewangelia na dziś, współczesny katechizm, po udział w prelekcji pani dyrektor Małgorzaty Platajs w Towarzystwie Biblijnym na ul. Marszałkowskiej, która mówiła o swojej pracy na co dzień. Forum otworzył Biskup Kościoła, ks. Jerzy Samiec. W obradach uczestniczyli goście: Prezes Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, pani Ewa Jóźwiak oraz prezes Ekumenicznego Stowarzyszenia „Effata”, pani Danuta Baszkowska.  Ukoronowaniem spotkania luteranek z całej Polski – jak co roku – okazała się celebra nabożeństwa w kościele Św. Trójcy, gdzie kazanie wygłosiła diakon Renata Raszyk (obchodząca niebawem 30-lecie swej ordynacji), a słowo pozdrowienia przekazał ks. Manfred Gringel z Niemiec, przed 50. laty ordynowany w tymże kościele akurat 20. września. Duchowej strawy w modlitwach rannych i wieczornych dostarczyły panie: Anna Wantulok, Iwona Holeksa i diakon Izabela Sikora. Ożywione dyskusje nad referatem zaowocowały wydaniem dokumentu końcowego, którego treść przekazała zebranym pani Wiesława Werner. Ks.  Danica Hudecova i ks. Jana Pabakova ze Słowacji  ubogaciły XXIII Forum swą obecnością  a słowem pozdrowienia – świadczącym o duchowej łączności luterańskiej rodziny i podporządkowaniu życia Jezusowi Chrystusowi, uczyniły to spotkanie jeszcze bardziej wartościowym.
Aleksandra Błahut-Kowalczyk

Sekretarz Światowej Federacji Luterańskiej otrzymał Postyllę Kobiet
Wrocław 6.07.2014

martin

Podczas Europejskiego Spotkania Chrześcijan we Wrocławiu ks. dr Martin Junge, Sekretarz Generalny ŚFL otrzymał „Postylle Kobiet”. Książkę wręczyła Agnieszka Godfrejów-Tarnogórska, Regionalna Koordynatorka WICAS ŚFL.

ALDONA KARSKA LAUREATKĄ NAGRODY im. KS. LEOPOLDA OTTO.

W ramach XII edycji Nagrody im. ks. Leopolda Otto wsród trójki laureatów została uhonorowana p. Aldona Karska z Warszawy. Laureatka była m. in. członkinią Komisji ds. Kobiet Synodu poprzedniej kadencji, a wcześniej doradcą tejze Komisji. Serdecznie gratulujemy zasłużonego wyróżnienia. Poniżej przywołujemy treść Laudacji wygłoszonej przez Przewodniczącą  Komisji ds. Kobiet podczas uroczystości wręczania nagród.

Czy ulubiony werset biblijny może określić człowieka: Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane (Mat. 6,33)?
Czy Słowo otrzymane w dniu konfirmacji stygmatyzuje wyznawczynię Chrystusa, o której będzie mowa? Czy ulubione pieśni, które towarzyszyły jej od najmłodszych lat: Toruj Jezu sam …i Za rękę weź mnie Panie, ale również nowsze: Zwiąż, Panie, razem, nas oraz Dzięki za ten dzisiejszy ranek – ukażą nam jej prawdziwe oblicze? Czy w ogóle, w kilku zaledwie zdaniach, można zawrzeć życie zawodowe, osobiste, służbę i powołanie kobiety, która w 2014 roku zasłużenie odbiera nagrodę ks. Leopolda Otto?

Aldona Karska, córka Stanisława Orłowskiego i Ireny z d. Muraszew, urodzona 22 lipca 1951r. w Kaliszu, konfirmowana przez ks. Jerzego Sachsa w maju 1966r., chodziła do III LO , słynnych „Jagiellonek” w Kaliszu. Po maturze nie dostała się na studia medyczne i przez 6 miesięcy „zarabiała na punkty”, pracując jako salowa w szpitalu kolejowym w Poznaniu. Jak sama wyraziła się: nigdy nie uważałam tych miesięcy za stracone, było to ciekawe doświadczenie, które potem zaowocowało w swobodnym porozumiewaniu się z ludźmi o różnym statusie społecznym, różnej profesji, różnym poziomie wykształcenia, tak bardzo potrzebnym w zawodzie lekarza. Medycynę studiowała w Poznaniu i Warszawie. Jako stała obozowiczka Jerutek, młoda dziewczyna z tarczą na rękawie, poznała „starszego”, krótkowłosego młodzieńca z czarną bródką, Karola Karskiego. Obozowa miłość przekuta została w małżeństwo zawarte 15 lipca 1972r. w Kaliszu. W 1980r. na świat przyszedł syn, Michał. Aldona Karska w 1981r. zdała egzaminy specjalizacyjne z ginekologii i położnictwa. Pracowała na oddziałach ginekologicznych i położniczych w szpitalach w Piasecznie i Warszawie, od 1993r. – w Centrum Onkologii-Instytucie im. M. Skłodowskiej-Curie w Warszawie,gdzie zajmowała się działalność profilaktyczną w zakresie nowotworów narządu rodnego, diagnostyką i leczeniem stanów przedrakowych.
Jej kościelna działalność jest imponująca, choć jak sama wyznała, niewiele da się powiedzieć. Niewiele?  W latach dziewięćdziesiątych Aldona Karska włączyła się w pracę Komitetu Parafialnego Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie.
Od 1999r. redagowała Informator Parafialny – biuletyn wychodzący 4-5 razy w roku, w którym omawiane są ważniejsze wydarzenia parafialne, bieżące i te z przeszłości, przypominana jest historia parafii i poszczególnych obiektów parafialnych, przybliżanie sylwetek znanych ewangelików. Do dnia dzisiejszego ukazały się 73 numery IP.
W miarę możliwości i czasu służyła w Komisji Diakonijnej. Od 2007r. jest członkiem Rady Parafialnej (obecnie druga kadencja). Od 1986r. – członkini Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego (przez dwie kadencje sekretarz warszawskiego oddziału PTE). Od 2002r.- członkini Synodu Diecezji Warszawskiej (obecnie trzecia kadencja), w kadencji 2007-2012 wybrana na kuratora Diecezji Warszawskiej. W latach 2007-2012 jako kurator diecezji – z urzędu członkini Synodu Kościoła- angażowała się szczególnie w pracach Synodalnej Komisji ds. Kobiet.
W latach 2006-2011 – delegowana przez Biskupa Kościoła do pracy w Komisji Kobiet Polskiej Rady Ekumenicznej – pełniła obowiązki przewodniczącej tej Komisji.
Od lat aktywnie uczestniczy w obradach i przygotowaniach kolejnych Ogólnopolskich Forów Kobiet Luterańskich i jest autorką graficznego zestawienia tekstów corocznie wydawanego z tej okazji biuletynu oraz autorką większości zdjęć.
Jej zainteresowania pozakościelne to: podróże, turystyka piesza i rowerowa.
Szczególnie jest zauroczona Mazurami, ale też dolnośląskimi zamkami i miasteczkami. Największe wrażenie z zagranicznych wojaży uczyniły na niej starożytne miasta: Pompeja, Palmyra, Petra. Szczególny sentyment ma do rodzinnego Kalisza, który zawsze będzie dla niej ważny, chociaż oprócz przyjaciół nie ma tam już rodziny. To miasto dzieciństwa, szkółki niedzielnej, gdzie starsze dzieci chodziły po te młodsze i tak odciążały rodziców, miasto młodości i wspomnienie kochanych rodziców i dziadków…
Hobby to fotografia. Aparat fotograficzny towarzyszył Aldonie Karskiej od najwcześniejszych wycieczek, rajdów, obozów. Szczególnie dokumentuje wydarzenia w warszawskich parafiach, dzięki czemu powstała całkiem niezła fotograficzna dokumentacja ważnych i mniej ważnych wydarzeń parafialnych, diecezjalnych czy kościelnych.

Światowy Dzień Modlitwy – Szczecin 2014

Jak co roku także i w ten  pierwszy piątek marca w parafii szczecińskiej tradycyjnie odbyło się nabożeństwo ekumeniczne w Światowy Dzień Modlitwy. W tym roku liturgię nabożeństwa przygotowały kobiety z Egiptu. Prowadzące to nabożeństwo były ubrane w kolorach flagi egipskiej  tj. czerń, biel  czerwień, a każda z pań miała przypięta broszkę z flagą Egiptu.  Na wstępie nabożeństwa po przywitaniu diakon Izabela Sikora z tutejszej parafii ewangelickiej,  przy pomocy multimedialnego pokazu zapoznała zebranych z historią Egiptu. Współprowadzącymi nabożeństwo były kobiety z kościoła rzymskokatolickiego w tym siostra Miriam pracującą w Domu Pielgrzyma pochodząca z Egiptu, kościoła zielonoświątkowego i kościoła ewangelickiego. Diakon Izabela Sikora, swoje rozważanie oparła na tekstach wybranych przez Egipcjanki i przypomniała wszystkim ważną prawdę, że Jezus Chrystus jest wodą żywą. Zwróciła uwagę, że w życiu każdego człowieka są pytania, na które brak odpowiedzi i nie zawsze można je znaleźć.  I wtedy możemy poczuć się jakbyśmy byli  na pustyni lub pustkowiu. Wskazała nam, że w  najtrudniejszych chwilach naszego życia jest z nami Bóg i to On  przychodzi do nas na pustynie i pustkowie i  dzięki niemy odzyskujemy wiarę i siły. Na zakończenie spotkania zebrani zostali zaproszeni na wieczerzę. Wieczerzę tą przygotowały  parafianki szczecińskie, zgodnie z przepisami sporządzonymi przez kobiety z Egiptu. Wszystkie potrawy smakowały, a najbardziej deser om ali.

DIECEZJALNE SPOTKANIE KOBIET
W sobotę, 4 stycznia w siedzibie Parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Warszawie odbyło się spotkanie kobiet diecezji warszawskiej zorganizowane przez Synodalną Komisję ds. Kobiet. Na spotkanie przybyły panie z obu warszawskich parafii luterańskich, oraz przedstawicielki z Radomia, Łodzi, Żyrardowa, Lublina. Obecna była też  pani Agnieszka Godfrejów-Tarnogórska z Krakowa (od 2011 roku regionalna koordynatorka Komisji ds. Kobiet w Kościele i Społeczeństwie Światowej Federacji Luterańskiej (LWF WICAS) na Europę Środkowo-Wschodnią). W spotkaniu uczestniczyli również:  kurator diecezjalny – pan Karol Werner i gospodarz miejsca,  proboszcz parafii Wniebowstąpienia Pańskiego – ks. dr Dariusz Chwastek. Tematem spotkania był „Wizerunek Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce” oraz promocja nowej publikacji „Postylla kobiet”.
Przybyłych przywitała diakon Halina Radacz. Ks. Dariusz Chwastek słowami z Psalmu 73,28: Moim szczęściem być blisko Boga i modlitwą rozpoczął spotkanie.
Diakon Katarzyna Rudkowska przeczytała rozważanie  z okazji zakończenia roku kalendarzowego (Stary Rok, Sylwester), autorstwa diakon Heleny Gajdacz „Ten sam na wieki”,  zamieszczone w nowo wydanej „Postylli kobiet”.
Po krótkiej przerwie pani Jolanta Szafrańska  wygłosiła referat „Wizerunek Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce”. Referentka  jest  kolejną kadencję członkinią Rady Parafialnej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lublinie, członkinią Synodu Diecezjalnego i delegatką warszawskiej diecezji do Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP kadencji 2012-2017. W swoim wystąpieniu podkreśliła, że referat oparty jest głównie na jej własnych obserwacjach i odczuciach. Zwracała w nim uwagę na elementy, poprzez które wizerunek Kościoła się upowszechnia: na politykę informacyjną Kościoła, korzystanie z mediów, ale też dostępność duchownych, rzetelność i jawność informacji, udział przedstawicieli Kościoła w życiu publicznym: uroczystości, wydarzenia regionalne, ekumeniczne. Referentka wyszczególniła elementy, na które zwracają uwagę  zainteresowani naszym Kościołem: forma odprawiania nabożeństw, treść wygłaszanych kazań, forma załatwiania formalności, zwłaszcza w momentach trudnych. W referacie zaznaczono też, w jaki sposób ewangelicy polscy kształtują wizerunek swojego Kościoła na zewnątrz:  znajomość zasad wiary i Biblii jest zazwyczaj zadawalająca, ale nieco gorzej jest ze znajomością Ksiąg symbolicznych.  Wiele do życzenia pozostawia jeszcze kwestia tolerancji i stosunek do osób po akcie konwersji.
Po przedstawieniu referatu rozpoczęła się dyskusja, którą prowadziła p. Elżbieta Byrtek. Jej uczestnicy podkreślali ważność otwartości Kościoła, dostępności duchownych, obecności duchownego „na stałe” – wskazując przykłady, gdzie zainstalowanie proboszcza „na stałe” i regularne odprawianie nabożeństw spowodowało ożywienie życia parafialnego. W dyskusji  przypomniano o roli rad parafialnych, zwrócono uwagę na niedostateczną znajomość regulaminu parafialnego.
Po obiedzie   zaprezentowano świeżo wydaną pod redakcją Katarzyny Rudkowskiej i Aleksandry Błahut-Kowalczyk „Postyllę  kobiet”.  Diakon Katarzyna Rudkowska opowiedziała o okolicznościach, które zainspirowały do powstania takiej publikacji. Jest to zbiór 93 kazań na niedziele i święta. Autorkami są absolwentki teologii.  Książka powstała dzięki wsparciu Gustaw-Adolf-Werk e V. Diasporawerk  Kościoła Ewangelickiego Niemiec, Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (KEA) w RP, Diecezji Warszawskiej KEA w RP, Stowarzyszenia Księży i Katechetów KEA w RP. Korzystając z obecności niektórych autorek (Agnieszka Godfrejów-Tarnogórska, Elżbieta Byrtek, diak. Halina Radacz, diak. Katarzyna Rudkowska),  dyskusja toczyła się wokół okoliczności powstania książki, możliwościach jej dystrybucji i samych autorek. Mówiono  także o polskich i międzynarodowych spotkaniach teolożek, poruszono kwestię ordynacji kobiet, która jest przedmiotem dyskusji w Polsce od kilkudziesięciu lat. Zastanawiano się nad przyczynami, które  wciąż uniemożliwiają zmianę zapisów w prawie Kościoła w Polsce. Spotkanie zakończyła modlitwa Elżbieta Byrtek z parafii Świętej Trójcy w Warszawie.
Aldona Karska